Nýr forstjóri Arion banka viðriðin samkeppnislagabrot!!!!!

Fram hefur komið í “Pressunni” að Höskuldur H. Ólafsson hin nýi forstjóri Arion banka hafi verið viðriðin samkeppnilagabrot hjá tveimur fyrirtækjum þar sem hann gegndi lykilstöðu.
Hann var framkvæmdarstjóri Eimskip í 17 ár og þegar Samkeppniseftirlitið gerði þar húsleit í kjölfar kvörtunar frá Samskipum var hann framkvæmdastjóri rekstrarsviðs.
Niðurstaðan var að félaginu var gert að greiða 310 milljónir í stjórnvaldssekt fyrir brot á samkeppnislögum.
Höskuldur hefur síðastliðin fjögur ár gegnt starfi forstjóra hjá Valitor – Visa Ísland. Í júní á síðasta ári gerði Samkeppniseftirlitið húsleit hjá Valitor eftir kvörtun um að félagið misnotaði markaðsráðandi stöðu sína. Málið er enn til rannsóknar hjá Samkeppniseftirlitinu.
Höskuldur var valinn úr hópi 40 umsækjenda!!!!
Er ekki eitthvað mikið bogið við þetta samfélaga að ekki skuli vera hægt að ráð forstjóra með hreinan skjöld?!

Sjálfstæðismenn eru samir við sig

Sjálfstæðismenn eru samir við sig. Þeir nota hvert tækifæri á Alþingi við að verja stöðu fjármagnseigenda. Ragnheiður Elín Árnadóttir viðurkenndi í ræðustól í vikunni að hún væri á þingi til að gæta hagsmuna fjármagnseigenda. Sjálfstæðismenn geta heldur ekki hugsað sér að lögum verði breytt vegna alþingiskosninga og að stjórnlagaþingi verði komið á. Þar fer hinn yfirlætisfulli Birgir Ármannsson fremstur í flokki. Sjálfstæðismenn eru hræddir við að missa völd. Þeir eru hræddir við að fólk fái meiri réttindi til að velja sér þá þingmenn sem þeim hugnast.
Það er makalaust að þessi flokkur skuli vera að auka fylgi sitt að nýju. Þeir sem styðja Sjálfstæðisflokkinn eru greinilega með “gullfiskaminni”. Þeir ættu að minnast hvernig flokkurinn hagaði sér í stjórn landsins. Hvernig hann seldi hvert ríkisfyrirtækið á eftir öðru á spott prís og lofaði fjármangseigendum að haga sér eftir vild á kostnað hins almenna borgara.

Harmagrátur LÍÚ og útgerðamanna

Mikill harmagrátur útgerðamanna með Friðrik J. Arngrímsson, framkvæmdastjóri LÍÚ í fararbroddi er nú hafinn. Ætlast þeir til að kvótinn – “sameign þjóðarinnar” – verði þeirra um aldur og æfi? Útgerðamenn ólmast nú eins og rjúpan við staurinn við að telja fólki trú um að gjaldþrot muni blasi við í greininni ef kvótinn verði innkallaður eins og fyrirhugað er.

Hæst láta þeir sem komu gjafakvótakerfinu á – Sjálfstæðis og Framsóknarmenn. Reiknimeistarar þeirra hafa reiknað út að þó svo að kvótinn verði innkallaður á tugum ára þá munu þeir samt standa eftir slippir og snauðir!
Þetta er náttúrlega eins og hvert annað bull. Eins og málin standa nú þá eru það eingöngu þeir sem náðar nutu er fengu úthlutuðum ókeypis veiðiheimildum sem láta hvæð hæst.

Atvinnugreinin er harðlæst. Ungir menn hafa þar ekki eftir neinu að slægjast öðru en því þá að gerast leiguliðar. Í sjávarútvegi á Íslandi ríkir ekki lengur frelsi til athafna.

Ekki nóg með það heldur voru sett lög árið 1996, sem gerðu sægreifunum fært að flytja söluandvirði gjafakvótans skattlaust úr landi. Talið er að þeir hafi flutt um 500 miljarða í skattaskjól. Gjafakvótakerfinu var komið á í sjóli fiskveiðistjórnunar, en ekkert af forsendum þess hefur staðist.

Það skyldi þó ekki vera að einkavinavæðing annarra auðlinda Íslands hafi verð forsenda andstöðu Sjálfstæðismanna við breytingar á stjórnarskránni?!

Sjálfstæðismenn hafa þegar sýnt sinn innri mann hvernig þeir afhentu fáum útvöldum eignarhald á fiskimiðunum. Einnig hvernig staðið var að sölu fyrirtækja í eigu landsmanna svo sem bankana, símans og síldarverksmiðjanna svo nokkur séu talin. Þau voru nánast seld á “slikk” til útvaldra. Var ástæðan fyrir því að stöðva stjórnarskipunarlögin svo hægt yrði að koma orkulindunum líka í eigu einkavinanna?

Seinheppni Björns Bjarnasonar og fleiri Sjálfstæðismanna

Björn Bjarnason fyrrum ráðherra og þingmaður Sjálfstæðisflokksins er með seinheppnari mönnum. Hann telur sig hafa yfirburðaþekkingu hvað viðvíkur menn og málefni og máli sínu til stuðnings vitnar hann oft í "sjálfan sig" máli sínu til stuðnings. Nýjasta dæmið um seinheppni Björns eru skrif hans um stjórnarmyndunarviðræðurnar sem nú fara fram. Birni finnst seint ganga í viðræðunum og talar um óvönduð vinnubrögð, vandræðagang sem endurspegli “firringu“ forystumanna flokkana.

Hvað er Björn Bjarnason að fara? Hann er annaðhvort fljótur að gleyma eða með "gullfiskamynni"! Í grein Björns kemur fram að náist niðurstaða í stjórnarmyndunarviðræðurnar fyrir næsti helgi hafi þær tekið 13 daga.

Lítum á nokkrar staðreyndir úr stjórnmálaferli Björns þar sem hann var ráðherra í fjórum ríkistjórnum Sjálfstæðisflokksins. Sú fyrsta var mynduð 1995 og tók það 15 daga að mynda þá ríkisstjórn. Sú næsta var mynduð 1999 á tuttugu dögum. Þriðja stjórnin sem Björn átti sæti í var mynduð 2003 og tók myndun hennar fjórtán daga. Fjórða ríkisstjórnin sem var ríkistjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar var mynduð á tólf dögum fyrir tveim árum.

Með hliðsjón af þessum staðreyndum er ljóst að forsendur Björns Bjarnason til að gera lítið úr stjórnarmyndunarviðræðum Samfylkingar og Vinstri-grænna nú er því tómt bull og dæmi um óvönduð vinnubrögð. Vegna þess að meðaltali tók það rúma 15 daga að mynda fjórar síðustu ríkisstjórnir sem Sjálfstæðismenn leikstýrðu.

Það er löngu þekkt að Björn Bjarnason kallar ekki allt ömmu sína þegar kemur að níða þá sem honum eru ekki að skapi. En oftar en ekki hafa þessar árásir hans snúist upp í andhverfu sína. Hann á ekki hug kjósenda sem margsinnis hafa hafnað honum. Hinn venjulegir maður hefur ekki áhuga á persónu eins og Björn er. Það er líka staðreynd sem ekki verður hrakinn.

Tveir aðrir Sjálfstæðismenn hafa fallið í sömu gryfju og Björn Bjarnason, nema þá að þeir séu að apa upp vitleysuna í honum. Þetta eru þau Dögg Pálsdóttir alþingismaður og Jón Magnússon fyrrverandi þingmaður sem er þekktastur fyrir að skipta um pólitískar skoðanir, nánast eins og vindar blása. Það er merkilegt, að þetta fólk eru lögmenn.

Ég vildi ekki hafa þetta fólk sem minn lögmann. Þetta er ótrúverður hópur svo ekki sé meira sagt.

Ætla Vinstri-grænir að hafna lýðræðinu?!

Það er hálf dapurlegt að sjá hvernig nokkrir úr Vinstri-grænum ætla að beita valdi til að koma í veg fyrir aðildarviðræður að ESB. Með því eru þeir að hindra að lýðræðið nái fram að ganga. Þetta fólk getur haft sínar skoðanir um hvort við eigum að sækja um aðild. En það hefur engan rétt á að hindra að fram fari lýðræðislegar kosningar um aðild að undangengnum aðildarviðræðum.

Atli Gíslason þingmaður Vinstri-grænna í Suðurkjördæmi segist vera alfarið á móti aðildarviðræðum. Við hvað er þingmaðurinn hræddur? Flestir þeir sem er á móti ESB aðild vilja ekki að fram fari aðildarviðræður. Það er fádæma þröngsýni og ekki rétta leiðin að lýðræðið – það er vilji meirihlutans fái að ráða. Telur Atli Gíslason og þeir sem er alfarið á móti aðildarviðræðum að Íslendingar séu svo vitlausir að þeim sé ekki treystandi til að velja eða hafna aðild að ESB að undangengum aðildarviðræðum?

Eina leiðin til að fá úr því skorið hvort það er hagkvæmt fyrir Ísland að ganga í ESB eru aðildarviðræður. Þá mun koma í ljós kostir og gallar aðildar sem þjóðin á síðan að skera úr um í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þeir sem eru á móti eiga rétt á að hafa þá skoðun en það á ekki að gefa þeim rétt á að stöðva málið.

Gefum Sjálfstæðisflokknum frí að þessu sinni

Gefum Sjálfstæðisflokknum frí að þessu sinni. Hann hefur nú stjórnarð landinu í hartnær 18 ár og viðskilnaðurinn er ekki uppá marga fiska. Allt í rjúkandi rúst nánast hvar sem borið er niður. Til að kóróna skömmina hafa þeir valið nýjan formann sem hefur orðið uppvís að ljúga beint framan í þjóðina - og það án þess að blikna. Þegar Bjarni Benediktsson nýr formaður flokksins var formaður allsherjarnefndar um árið, sá hann um að veita tengdadóttur Jónínu Bjartmarz þá þingmanni Framsóknarflokks íslenskan ríkisborgararétt.

Þetta þótti með ólíkindum þar sem viðkomandi hafði aðeins beðið í nokkra mánuði en gengið var framhjá fólki sem hafði beðið í fjölda ára. Bjarni horfði beint framan í myndavélina og fullyrti að gjörningurinn hefði verið fullkomlega eðlilegur. Þessu máli voru gerði rækilega skil í kastljósi á sínum tíma og í kjölfarið fór Jónína í mál við RÚV. En hún tapaði málinu þar sem dómstóllinn sagði að umfjöllunin hefði í alla staði verið fullkomlega eðlileg. Maður sem byrjar stjórnmálaferil sinn á þennan hátt getur ekki talist trúverðugur og allra síst þar sem hann hefur ekki beðist afsökunar.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur alla tíð varið hagsmuni valina flokksfélaga með kjafti og klóm sem að lokum endaði með ósköpum. Þeir afhentu völdum mönnum bankana, símann, Íslenska aðalvertaka, Síldarverksmiður ríkisins og eignarfumráð yfir fiskimiðunum. Síðasta afrekið var málþófið á nýloknu þingi þar sem þeim tókst að hindra að í stjórnarskrá yrðu sett ákvæði um eignarétt íslensku þjóðarinnar yfir auðlindunum. Er þetta það sem fólk vill?

Það er löngu ljóst að krónan er búin að vera og við þurfum nýjan gjaldmiðil að flestra mati. Ekki hef ég orðið var við að Sjálfstæðismenn hafi komið með neinar trúverðugar tillögur í þá átt. Við verðum að velja flokk sem er tilbúin að taka á þessu mikilvæga máli. Kjósum X-S!!!!

Björn Bjarnason með hræðsluáróður

Björn Bjarnason fyrrverandi alþingismaður er farinn að vitna í “Baugsmiðil”, eða Fréttablaðið. Ekki einu sinni heldur margsinnis í pistli dagsins. Þar fullyrðir Björn að Bretar ætli sér að komast inn í fiskveiðilögsögu Íslendinga í skiptum fyrir eftirgjöf í Icesave-deilunni og í staðin veita aðstoða við hraðferð Íslands inn í Efnahagsbandalagið.

Það er orðið fátt um fína drætti hjá Birni fyrst hann þarf að vitna í “Baugsmiðil” sem hann hefur hingað til hatast við. Þetta er náttúrlega ekkert annað en hræðsluáróður hjá Birni Bjarnasyni. Honum tókst með hræðsluáróðri að fá meirihluta Sjálfstæðismanna til að hafna aðildarviðræðum við ESB. En hvað ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að gera í myntmálunum? Allir sem vit hafa á fullyrða að við þurfum að skipta um gjaldmiðil og það fyrr en seinna.

Til að fylla inn í þá umræðu kom Björn fyrst með þá hugmynd að við ættum að tak einhliða upp Evru. Af þeirri hugmynd var nánast hlegið af EBE mönnum. Þá kom hann með það útspil að við ættum að taka einhliða upp Evru með hjálp Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Ekki var þeirri hugmynd tekið betur og á hana blásið af Percy Westerlund, sendiherra Evrópusambandsins.

Þetta kom við kaunin á Birni sem sakaði Westerlund um að ráðast dólgslega á Sjálfstæðisflokkinn!!!!!!

Þá er Björn með ýmsar vangaveltur um “plott” hjá Ingibjörgu Sólrúnu og Össur Skarphéðinssyni í utanríkisráðuneytinu við Breta um leynisamning. Er eitthvað óeðlilegt að Bretar vilji rétta Íslendingum hjálparhönd á eftir því sem á undan er gengið. Einnig hefur komið fram vilji hjá Evrópusambandsmönnum að liðka til fyrir Íslendingum ef mál þróast á þann veg.

Björn Bjarnason skrifar varla pistil án þess að vera neikvæður um þá sem hann lítur á sem andstæðinga sína. Þetta er mikill “djöfull” sem hann þarf að bera!

Sjálfstæðisflokkurinn og auðlindirnar

Á nýloknu Alþingi fluttu Sjálfstæðismenn meira en 700 ræður í málþófi sínu við að hindra breytingar á stjórnarskránni. Ætlunin var að setja í stjórnarskránna skýr ákvæði um að auðlindir Íslands skyldu vera í þjóðareign og þær mætti aldrei framselja.

Eins og málin standa nú þá eru það eingöngu þeir sem náðar nutu er fengu úthlutuðum ókeypis veiðiheimildum. Atvinnugreinin er harðlæst. Ungir menn hafa þar ekki eftir neinu að slægjast öðru en því þá að gerast leiguliðar. Í sjávarútvegi á Íslandi ríkir ekki lengur frelsi til athafna.

Ekki nóg með það heldur voru sett lög árið 1996, sem gerðu sægreifunum fært að flytja söluandvirði gjafakvótans skattlaust úr landi. Talið er að þeir hafi flutt um 500 miljarða í skattaskjól. Gjafakvótakerfinu var komið á í sjóli fiskveiðistjórnunar, en ekkert af forsendum þess hefur staðist.

Það skyldi þó ekki vera að einkavinavæðing annarra auðlinda Íslands hafi verð forsenda andstöðu Sjálfstæðismanna við breytingar á stjórnarskránni?!

Sjálfstæðismenn hafa þegar sýnt sinn innri mann hvernig þeir afhentu fáum útvöldum eignarhald á fiskimiðunum. Einnig hvernig staðið var að sölu fyrirtækja í eigu landsmanna svo sem bankana, símans og síldarverksmiðjanna svo nokkur séu talin. Þau voru nánast seld á “slikk” til útvaldra.

Var ástæðan fyrir því að stöðva stjórnarskipunarlögin svo hægt yrði að koma orkulindunum líka í eigu einkavinanna?

Sjálfstæðis og Framsóknarflokkur afhentu “útvöldum” eignir þjóðarinnar!!

Sagt er að kjósendur á Íslandi séu fljótir að gleym. Af því tilefni tel ég rétt að minn á hluta af afrekaskrá Sjálfstæðis og Framsóknarflokks síðustu árin sem þessir flokkar voru við völd. Þar kemur berlega í ljós svo ekki verður hrakið að þá var stunduð eiginhagsmunagæsla og einkavinavæðing með því að selja “vinum” öflugustu ríkisfyrirtækin “eign þjóðarinnar” ýmist ókeypis eða á “slikk”.

Halldór Ásgrímsson sem þá var utanríkisráðherra seldi “sjálfum” sér og vinum Íslenska aðalverktaka, stórvirkar vinnuvélar á Keflavíkurflugvelli og lóðir í Blikastaðalandi sem þeir seldu síðar fyrir marga miljarða.

Við sölu Landsbankans fengu framsóknarmenn að kaupa hlutabréf bankans með 5 miljarða afslætti að talið var. Þrem árum síðar seldu þeir bréfin með 25 milljarða hagnaði!

Síldarverksmiðjur ríkisins voru seldar “réttum vinum”, en ekki þeim sem bauð best. Ríkisbankarnir fóru sömu leið og ekki staðið við dreifða eignaraðild eins og lofað var. Síminn var seldur á hæpnum forsendum og rúsínan í pylsuendanum var afhending “kvótans” til valina gæðinga. Sjálfstæðismenn sem verja kvótakerfið með kjafti og klóm tókst í þinglok með málþófi að koma í veg fyrir að í stjórnarskrá yrði sett ákvæði um að fiskurinn í sjónum umhverfis Ísland yrði þjóðareign. Enda líta þeir svo á að hann sé orðin eign þessara manna eins og einn frambjóðandi flokksins missti út úr sér á framboðsfundi nýlega.

Er ekki komin tími til að annað fólk taki við stjórninni og hreinsi rækilega til eftir þessa menn. Ég spyr?

Dómgreindarleysi Björns Bjarnasonar

Björn Bjarnason fyrrverandi alþingismaður Sjálfstæðisflokksins opinberar á Stöð 2 í gærkvöldi enn einu sinni dómgreindaleysi sitt. Hann sagði að Percy Westerlund, sendiherra Evrópusambandsins, hafi ráðist „dólgslega á Sjálfstæðisflokkinn" um þá hugmynd sjálfstæðismanna að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn aðstoði við að taka upp einhliða Evru á Íslandi.

Nánast undantekningalaust ræðs Björn Bjarnason með níðskrifum á þá sem eru honum ekki sammála. Svo skýlir hann sér á bak við Sjálfstæðisflokkinn. Ég mann ekki betur en það hafi verið hugmynd Björns um að leita samstarfs við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn um gjaldmiðilsskipti með augastað á Evru. Þetta var ekki samþykkt á landsfundi flokksins sem lauk nýlega. Þar var áliktað að ekki væri fýsilegur kostur að sækja um aðild að ESB.

Áður hafði Björn Bjarnason stungið uppá að taka upp evru einhliða. Í kjölfarið fór sendinefnd til Brussel til að kanna málið. Þar kom fram ESB myndi ekki leggja blessun sína yfir slíkan gjörning. Þetta var tillaga sem Björn lagaði til.

Í þessu sambandi má rifja upp ummæli Björns Bjarnasonar þegar Valgerður Sverrisdóttir vakti máls á að taka einhliða upp Evru. Þá var það svo arfavitlaust og önnur eins hugmynd gat ekki komið frá neinum nema framsóknarmanni.

Björn Bjarnason hefur lögnum verið “góður liðsmaður” andstæðinga sinna. Hann hefur ekki verið og verður aldrei vinsæll stjórnmálamaður. Það gera viðhorf hans til andstæðinga sinn og neikvæði skrif um þá. Allir sem honum eru ekki að skapi geta átt von á níði í pistlum hans.

Frægt var þegar Björn Bjarnason ætlaði að ná Borginni af vinstriflokkunum. Fyrst hrakti hann í burtu tvo unga og efnilega stjórnmálamenn sem ætluðu í prófkjör gegn honum. En hann hafði ekki erindi sem erfiði og tapaði kosningunum. Þá má minna á síðustu alþingiskosningar þegar þúsundir strikuðu hann út með þeim afleiðingum að hann féll niður um eitt sæti.

Á síðasta þingi var Björn Bjarnason í aðalhlutverki í málþófi Sjálfstæðismanna vegna stjórnarskipunarlaganna. Þar voru þeir að verja hagsmuni. Fram hefur komið að þorri þjóðarinnar studdi þetta mál og kann því sjálfstæðismönnum litlar þakkir fyrir að hafa komið í veg fyrir að lögin næðu fram að ganga.

Fram kom á stjórnmálafundi á Selfossi í gærkvöldi svo ekki verður um villst með hvaða hætti Sjálfstæðismenn líta á óveiddan fisk í sjónum. Þar voru umræður um að endurheimta kvótann af útgerðamönnum í áföngum. Þá missti sjálfstæðiskonan Ragnheiður Elín Árnadóttir út úr sér: “Þú ert að taka eignir þessara manna frá þeim!"

Þarf frekari vitnana við af hverju sjálfstæðismenn vilja ekki breyta stjórnarskránni. Um að þar komi þar fram svart á hvítu að kvótinn skuli vera í þjóðareigu. Ekki eign fárra útgerðamanna eins og nú er og sjálfstæðismenn verja með kjafti og klóm.